Öpücük
Ne hayatlardan geçtik bir gece yarısı.
Ellerimiz kanamış,
Umursamamışız.
Ayaklarımızı kesmiş sokaklar.
Tadını ne çok bıraktık damağımızda sevdiğimiz o adamların, kadınların.
Sırf geriye dönmemeye yemin ettik diye hiç pişmanlık duymadan.
Üzgünüz ve sanırım yorgun biraz.
Mavi sandalyeli o meyhaneyi hayal ederek uyandım her sabah;
Her sabah biraz daha gözlerim seni arayarak.
Giderse ne yaparsın?
Ya biterse bir gün hayatın?
Boyundan büyük cümlelerle yaşamaya ne gerek var...
Ama işte yine; hazırsın sonunu adın gibi bildiğin o filmi öpmek için dudağından.
Yorumlar
Yorum Gönder