Geç

Şiirden anlamıyordu.. ''Neyse'' diye geçirdim içimden. ''Zaten evler çok yakın birbirine, rahat öpüşemeyiz''..

Geç kaldık.
Herkes bir hayat yaşadı birbirinden önce. Yaşanmışlıktan ayrılmak güç. Birbirine geç kalmışların dünyasındayız.

Öyle ya da böyle giriyoruz hayatlarımıza.
Artık utanacak çocuk yaşımızda da  değiliz. Biraz hissediyor ve heyecanlanıyorsak ne mutlu.. Ya da aynı ezgilerde kaybolabiliyorsak..



O kadar kolay ki artık soyunmak,
O kadar zor ki boşluğu doldurmak,
O kadar, o kadar ki yalnızlık..

Artık kanat istiyorum yaranı,
Kanat ki aksın gitsin o pis kan.

Sevip, savrulmaktan yorulmadı mı yüreğin?
Sen değil misin ''benden biz olmaz bundan böyle'' diye ortalıkta dolanan?
Büyü ve izin verme kalbine.
Bırak fallarda kalsın hayırlı kısmetlerin baş harfleri.
Nefes al, geçmesini bekle
Ve bak dünya dediğinde zaten, o yaşayacağın an o kadar.

Herkes bir hayat yaşadı birbirinden önce.
Yaşanmışlıktan ayrılmak güç.
Ve hala gücün varsa...
Sen bilirsin.