Yıllar sonra seni yeniden rüyalarıma misafir olunca hatırladım.. Bu sabah. Sonra yine bana ne demeye çalıştığını düşündüm durdum.. Önce elim gitmedi anılarına dönmeye, sonra mutlaka bir mesajı vardır görmediğim dedim. İndirdim hayatımın rafından seni. Ölüm yıl dönümünmüş yakınlarda. ''İnsan ne çabuk unutuyor'' diye geçirdim içimden. Baktım 16 yıl geçmiş gidişinin üzerinden. ''Haksızlık etme kendine, hala tek kalan o mum yanıyor işte''. Haksızlık etme. Seni uğurlamaya gelecek cesaretim yoktu. Uzun bir süre de uğramamıştım yanına.. Sonra beni görmek istediğinde yine böyle bir gecenin sabahında yanına çağırmıştın .. Sabahına mezarında aldım nefesi. O gün öyle bir huzur dolmuştu ki içime. Yine onca kafa karışıklığımın içinde bugün de aynı huzurla kaplı yüreğim. Yanımda olduğunu, seni son gördüğümdeki gülümsemenle hem de yanımda olduğunu biliyorum. Sen gözlerimin içine bakarak veda etmeseydin daha mı kolay olurdu bilmiyorum. Senden sonra değişen onca şeyle m...
Yorumlar
Yorum Gönder