Senimou

Mavi gözlü dedeme … Bizim büyük bir evimiz vardı..Birde deniz kokusunu içimize çekip kurduğumuz hayallerimiz. 1916  yılıydı Selanik’te açtım gözlerimi.  Bembeyaz tenli bir meleğin kollarında büyüdüm. 2 katlı evimizin ahşap merdivenlerinden koşarak inerdik bahçemize. Bahçemizde kocaman bir elma ağacımız vardı. Bir şey olursa ona güvenirdim, bizi koruyacaktı. Komşularımız vardı ,yoldan geçerken başımı okşar, elimize bahçesinden topladığı meyveleri tutuştururdu. Güzel bir hayata hoş gelmiştim ben, şanslı sayıyordum kendimi. Bir gün güneş aynı doğmadı. Annem, babam da aynı değildi. Kimse gülmüyordu. Babamdı sanırım, elimden tutup aşağıya indirdi. Evimizin kapısını çekti ve avluda son bir kez bıraktıklarımıza baktı. Gidiyoruz artık dedi birisi ve sesi hiçte sevimli değildi. Elma ağacımıza baktım uzun uzun. Bizi koruması için yalvardım içimden, ama o da veda etmeye çoktan hazırdı. Ben, Cavit ile Dimitri ismlerini aynı sanırdım. Düğünüm ahşap merdivenli evimizin bah...